En weer verder de Bruce Highway op....
6 oktober 2014 - Airlie Beach, Australië
Zondagmorgen eten we het laatste brood op en voor we op weg gaan naar Rollingstone bel ik met de Britz in Cairns. Gisteravond toen we wilden gaan koken konden we nergens pannen vinden! Dat was balen en zonde van het vlees! Alles hebben we overhoop gehaald in de camper. Als ze niet in het kastje rechts van de koelkast zitten mogen we nieuwe kopen en het bonnetje inleveren. Oké, nog één keer kijken dan en waar ik dacht dat een loze ruimte zat blijkt een lade te zitten met.... pannen! Nu hoeven we tenminste niet meteen op boodschappen uit \o/ Dat brood komt wel.
Ongeveer 20 km vanaf de camping seint een tegenligger. De auto voor ons rijdt de berm in en wij kijken wat er aan de hand kan zijn. Er lopen 2 kasuarissen langs de weg! Al honderden kilometers staan er waarschuwingsbordjes en dan eindelijk nu zien we ze in het echt! Wat zijn ze groot!
Via de Wallaman Falls en een weg die herinnert aan Italië of Frankrijk van 30 jaar geleden, (smal, steil en haarspeldbochten) rijden we naar Rollingstone. Op de camping daar hebben we een prachtplek vlak aan zee. Het is er best druk, ook met gezinnen met kinderen. Dit is de laatste dag van de schoolvakantie, hoeven die kinderen niet naar school morgen? Even na ons rijden een serie hot-rods de camping op, compleet met ZZ Top-gelijkende eigenaren. We vinden ze niet allemaal mooi maar grappig is het wel!
Er is wederom geen winkeltje op de camping en ook niet vlakbij dus braden we het vlees dat voor gisteren bedoeld was op hoop van zegen en gaan morgen na het vertrekken wel op brood uit.
Vandaag, maandag 6 oktober, staan we vroeg op. Ons doel is Airlie Beach waar we misschien een zeereisje naar de Whitsundays kunnen maken. Niks vantevoren geboekt natuurlijk! Onderweg komen we een supermarkt tegen. Brood hebben we nodig, en rosé hoewel je geen alcohol in de supermarkt kan kopen, maar een bottleshop is vaak wel in de buurt. Ahum...leeg parkeerterrein? Bordje op de deur: 6 oktober gesloten vanwege Labour Day. Sjonge dat hebben wij weer! Geen wonder dat al die gezinnen nog op de camping bleven, het is een feestdag vandaag!
We brunchen in het Billabong Wildlife Rescue Center waar we nu eens levende kangeroes kunnen zien in plaats van al die dode langs de weg. Ik denk dat we iedere twee- tot driehonderd meter wel een dierenlijk zien liggen, in ieder stadium van ontbinding. Ruimt niemand die dieren op?
Patty had me al verteld over de wombats, hoe grappig die zijn. En inderdaad, wat een grote knuffelberen zijn dat! In Billabong hebben ze er één van jongs af aan en het beest is gek op aandacht en kroelen. Hoe schattig!
In Airlie Beach weet de receptioniste van de camping wel een supermarkt die wèl open is en daar pakken we het laatste brood uit het schap. Als de cassière uit gewoonte vraagt "How are you today?" vragen we hoe het met haar gaat. "I'm having a ball", antwoordt ze. "I own this shop!" Het is er keidruk! Waarschijnlijk de enige winkel die open is. En ik ben ook gered: de naburige bottleshop is ook open!
Ongeveer 20 km vanaf de camping seint een tegenligger. De auto voor ons rijdt de berm in en wij kijken wat er aan de hand kan zijn. Er lopen 2 kasuarissen langs de weg! Al honderden kilometers staan er waarschuwingsbordjes en dan eindelijk nu zien we ze in het echt! Wat zijn ze groot!
Via de Wallaman Falls en een weg die herinnert aan Italië of Frankrijk van 30 jaar geleden, (smal, steil en haarspeldbochten) rijden we naar Rollingstone. Op de camping daar hebben we een prachtplek vlak aan zee. Het is er best druk, ook met gezinnen met kinderen. Dit is de laatste dag van de schoolvakantie, hoeven die kinderen niet naar school morgen? Even na ons rijden een serie hot-rods de camping op, compleet met ZZ Top-gelijkende eigenaren. We vinden ze niet allemaal mooi maar grappig is het wel!
Er is wederom geen winkeltje op de camping en ook niet vlakbij dus braden we het vlees dat voor gisteren bedoeld was op hoop van zegen en gaan morgen na het vertrekken wel op brood uit.
Vandaag, maandag 6 oktober, staan we vroeg op. Ons doel is Airlie Beach waar we misschien een zeereisje naar de Whitsundays kunnen maken. Niks vantevoren geboekt natuurlijk! Onderweg komen we een supermarkt tegen. Brood hebben we nodig, en rosé hoewel je geen alcohol in de supermarkt kan kopen, maar een bottleshop is vaak wel in de buurt. Ahum...leeg parkeerterrein? Bordje op de deur: 6 oktober gesloten vanwege Labour Day. Sjonge dat hebben wij weer! Geen wonder dat al die gezinnen nog op de camping bleven, het is een feestdag vandaag!
We brunchen in het Billabong Wildlife Rescue Center waar we nu eens levende kangeroes kunnen zien in plaats van al die dode langs de weg. Ik denk dat we iedere twee- tot driehonderd meter wel een dierenlijk zien liggen, in ieder stadium van ontbinding. Ruimt niemand die dieren op?
Patty had me al verteld over de wombats, hoe grappig die zijn. En inderdaad, wat een grote knuffelberen zijn dat! In Billabong hebben ze er één van jongs af aan en het beest is gek op aandacht en kroelen. Hoe schattig!
In Airlie Beach weet de receptioniste van de camping wel een supermarkt die wèl open is en daar pakken we het laatste brood uit het schap. Als de cassière uit gewoonte vraagt "How are you today?" vragen we hoe het met haar gaat. "I'm having a ball", antwoordt ze. "I own this shop!" Het is er keidruk! Waarschijnlijk de enige winkel die open is. En ik ben ook gered: de naburige bottleshop is ook open!
Wat goed dat jullie pannen hebben gevonden, vlees aan een stok boven een kampvuur is ook niet alles. We genieten mee met jullie verhalen.
dikke kus,